Çalıştıkları fabrika kapatılınca tazminatsız olarak işten atılan Kazova İşçileri, sokak eylemlerinde sıkça duyulan “Direne direne kazanacağız!” sloganının dayanaksız bir söyleme, kof bir meydan okumaya işaret etmediğini mücadeleleriyle kanıtladılar. Neredeyse iki yıldır direnişte olan işçiler, geçtiğimiz günlerde bir kooperatif kurdular, atölye ve fabrika da sırada bekliyor. Bu vesileyle, sınıf dayanışmasının nelere kadir olduğunu yeniden hatırlamakta fayda var.
Kazova Trikotaj fabrikası geçtiğimiz yılın Ocak ayında kapandı. Fabrikada çalışan 94 tekstil işçisi kanunsuz bir biçimde işten çıkarıldı. Maaşlarını, ikramiyelerini ve tazminatlarını alamadılar. Fabrikanın sahipleri Ümit Somuncu ve Mustafa Umut Somuncu, aylardır maaşsız çalıştırdıkları işçilerin tüm haklarını gasp edip, fabrikayı bir gecede boşaltıp kayıplara karıştılar.
İşçiler, haklarını alabilmek için Mart 2013’ten itibaren yürüyüşler ve basın açıklamaları yapmaya başladılar. Nisan ayında, 11 işçi Bomonti’de bulunan fabrika önünde kurdukları çadırda direnişe başladı. Çarşamba günleri bir araya gelerek, pankartlarıyla Şişli Camii’nden direniş çadırına yürüdüler. Daha sonra işçilerin toplu olarak düzenlediği Cumartesi eylemlerine katıldılar, işten atılan diğer işçilerle birlikte Taksim’den Galatasaray’a yürüdüler. 1 Mayıs’tan sonra Taksim’de eylem yapmak istediklerinde, polis copu ve biber gazıyla engellendiler. Mücadelelerine daha fazla destek bulabilmek amacıyla Gezi direnişi sırasında Taksim’de bildiriler dağıttılar. Düzenli gerçekleştirdikleri eylemler sürerken, kendi deyimleriyle “Gezi direnişinden aldıkları güçle”, kapısına kilit vurulan fabrikalarını 28 Haziran’da işgal ettiler. 14 Eylül’de ise fabrikada kalan malzemelerle yeniden kazak üretmeye başladılar. İlk ürettikleri kazakları, hapisten kendilerine destek mektubu gönderen kadınlara ve çocuklara gönderdiler. Sonrakileri ise fabrika önünde ve Gezi forumlarında satmaya başladılar.
Kasım 2013’te açtıkları fabrikanın patronlarına açtıkları davalardan birini kazanan işçiler, alacaklarına karşılık işgal ettikleri fabrikadaki makinelerin sahibi oldular. Ocak 2014’te, işten çıkarılmalarından neredeyse tam bir yıl sonra, Şişli’de “DirenKazova” adlı mağazalarını açtılar. Mağazanın açılışında sanatçılar, yazarlar ve modacılar da işçilere destek verdi. Mağazanın ardından bir kooperatif kurmak için harekete geçen işçiler, yine uzun sayılabilecek bürokratik bir mücadele sonunda, kooperatifleşmek için gerekli izinleri aldılar. Şimdi de direnişte el koydukları makineleri satıp yeni makineler almayı, önümüzdeki günlerde de bir atölye ve fabrika açmayı hedefliyorlar.
Kaynaklar: kazovaiscileri.blogspot.com, bianet.org
